dinsdag 23 april 2019

Partners in Crime: De Tweede Kamer, de Telecomindustrie en de Gezondheidsraad


De Kamer wil eerst onderzoek voordat zij het 5G netwerk uitrolt.

Het is een rituele dans voor industriële belangen want er zijn wereldwijd al honderden onderzoekers die de effecten van radiofrequente straling onderzocht hebben en op basis daarvan regeringen al jaren oproepen tot een drastische verlaging van de huidige stralingslimieten en aandringen op een mortuarium voor 5G.

Zoals de Zweedse wetenschapper Olle Johansson al stelde, is er meer onderzoek voorhanden over de schadelijke effecten van elektromagnetische velden dan we ooit nodig zullen hebben om in te grijpen. Op een lezing die ik van hem bijwoonde in Göteborg vertelde hij me dat er sinds de jaren 70 ruim 25.000 van deze onderzoeken gepubliceerd zijn. Zelf heb ik de 833 onderzoeken hierover tussen 1990 en 2017  goed bekeken. Opmerkelijk genoeg is geen van die onderzoeken te vinden op de website van de Gezondheidsraad.  

Afijn, het is een lekker trio, de Tweede Kamer, De Telecomindustrie en de Gezondheidsraad. Partners in Crime. Schijnbaar opereren ze onafhankelijk van elkaar maar hun grote gedeelde belang is de economische winst die de  uitrol van het landelijke mobiele netwerk hen oplevert.
Geen van deze drie partijen is in staat om de negatieve gezondheidseffecten hiervan onafhankelijk in kaart te brengen.

1. De overheid niet omdat zij keer op keer miljarden van de Telecomindustrie ontvangt voor het vrijgeven van haar luchtruim voor het gebruik van nieuwe frequenties.

2. De Telecomindustrie niet omdat dit netwerk de bron is van haar enorme inkomsten.

3. De commissie Elektromagnetische velden van de Gezondheidsraad niet omdat dit geen democratisch gekozen orgaan is maar een club door de industrie gesponsorde onderzoekers die elkaar kiest. 

In Zembla vertellen voormalig Telecom topmannen openhartig hoe nummer 1 aan nummer 2 heeft moeten beloven om te zwijgen over de gezondheidsrisico's van mobiele communicatie omdat de uitrol van het landelijke netwerk anders weinig zin had.




En om er voor te zorgen dat die uitrol nergens door verstoord wordt, hanteert nummer 3 een 20 jaar oude blootstellingsnorm waar het merendeel van alle wetenschappers wereldwijd niet meer achter staat. Deze norm werd ooit willekeurig gekozen ter voorkoming van directe opwarming van het lichaam. Dat stelde ook nadrukkelijk de toenmalige directeur van het mondiaal instituut voor stralingsnormering Paulo Vecchia aldus de Zweedse wetenschapper Olle Johansson:

 ”He said about the ”exposure guidelines”: ”What they are not”: ”They are not mandatory prescriptions for safety”, ”They are not the 'last word' on the issue”, and ”They are not defensive walls for industry or others.”

(Citaat van Pauolo Vecchia door Olle Johansson in een motie van Jan Lindholm behandeld door het Zweedse parlement in 2013/2014 voor het recht op stralingsvrije scholen)

Inmiddels zijn we honderden onderzoeken verder waaruit blijkt dat biologische schade al optreedt ver onder deze norm en dringen meer dan 200 onderzoekers wereldwijd aan op een verlaging van die norm en een halt op de uitrol van 5G.

De betrouwbaarheid van de Gezondheidsraad bereikte een dieptepunt op een congres van de Swedish Radiation Safety Authority in 2016 waar Mona Nilsson (directeur Swedish Radiation Protection Foundation) de secretaris van de commissie Elektromagnetische velden van de Gezondheidsraad Eric van Rongen vraagt waarom we zijn onderzoek moeten geloven en niet dat van de 220 onderzoekers die de WHO en de VN in 2015 in een gezamenlijk appel oproepen om de blootstellingsnorm voor straling drastisch te verlagen. Zie hier zijn opmerkelijke antwoord. 'It's up to the people to decide what they should believe'. Hoe 'the people' dat dan moet besluiten is onduidelijk omdat de Gezondheidsraad geen onderzoeksoverzicht toont zoals de Bio-Initiative Group wel doet. Blijkbaar moeten we deze man op zijn blauwe ogen en het instituut op haar autoriteit geloven. 


   
De Tweede Kamer weet al lang dat zij samen met de Telecomindustrie ruim baan krijgt van de  Gezondheidsraad met haar gekochte wetenschappers die precies vertellen wat nummer 1 en 2 graag willen horen. Niet voor niets is de Gezondheidsraad een instituut dat haar bronnen niet openlijk deelt met het publiek. Transparantie leidt niet tot de gewenste winst. Achter gesloten deuren bepaalt zij wat goed is voor de Tweede Kamer, de Telecomindustrie en haar zelf. En wat de volksgezondheid betreft, hanteert de gezondheidsraad het motto: Wat niet weet wat niet deert.

Het roepen om meer onderzoek is een mantra geworden waarmee industrie, overheid en vooringenomen adviesraden tijd rekken en al jaren om de hete brij heen draaien. Er is niet meer onderzoek nodig, er zijn verantwoordelijke bestuurders en ondernemers nodig die het beschermen van de volksgezondheid prioriteren en ingrijpen. Maar bestuurders zitten in een spagaat. Geven ze toe dat ze verkeerd gehandeld hebben dan moeten ze terugkomen op afspraken met de Telecom-industrie wat hen miljarden kost. Dus schuiven ze de zaak voor zich uit. Ten koste van de volksgezondheid. Maar de feiten zijn geduldig en spreken voor zich: De Nederlandse Staat stelt miljoenen mensen willens en wetens verwijtbaar bloot aan een aantoonbaar immuunverzwakkende, onvruchtbaar makende en kankerverwekkende milieufactor.  Het uitstelgedrag van Nederlandse politici leidt er slechts toe dat de zaak verergert. Mensen zullen zieker worden en bozer wanneer de feiten algemeen bekend zijn. En dat zullen ze zijn. En dat gaat de staat pas echt veel kosten.