Borstenprotest (Trouw 27-04-2013)

Yes Elma Drayer! Je slaat de spijker op zijn kop! De protestbeweging Femen krijgt veel te weinig aandacht en bemoediging in Nederland. Terwijl hun acties prachtig en ontroerend zijn. Deze vrouwen trekken niet op een gratuite manier aandacht voor de goede zaak maar manifesteren zich krachtig vanuit hun vrouwelijkheid en kwetsbaarheid. Ik vind het adembenemend mooi om te zien. Dat dit te weinig wordt onderkend in Nederland komt omdat de Nederlandse media geregeerd worden door mannen.

Springzaad en grote gezinnen

Veel van mijn vriendinnen hebben drie, vier of vijf kinderen. Bevrijdend vonden wij het om na een leven leren en studeren de natuur op zijn beloop te laten en maar te zien wat dat ons bracht. Interessante banen in de wereld van de kunst, mode, fotografie en journalistiek lieten wij zonder spijt aan ons voorbijgaan in de veronderstelling dat geen baan kon tippen aan de natuurlijke gang van het leven en de rijkdom van een groot gezin.

Echter, de Randstad paste slecht bij onze reproductieve houding. Op het smalle stoepje voor de Albert Heijn was geen plaats voor trossen kinderen wat ons dagelijks door passerende automobilisten te verstaan werd gegeven: 'Hee! ga je kinderen eens opvoeden!'. Anderen toeterden of gaven ons simpelweg de vinger. Zelfs als we een oude man die van zijn fiets viel weer op de been hielpen. 'Waar moeten we heen?' vroegen wij elkaar radeloos aan de telefoon als de meivakantie voor de deur stond. Vier koters tussen 0 en 7 jaar loslaten in het drukke straatverkeer? Te gevaarlijk. Met zijn allen op een dure vakantie? Geen geld en slecht voor het milieu.

De één na de andere vriendin trok met haar grote gezin weg uit de Randstad, naar Zweden, Zutphen, Soesterberg of Groningen. Wij staken elkaar aan met onze minachting voor het afvoerputje waarin wij leefden. Maar boven alles was ons huishouden 'way to' veeleisend om onze kinderen dagelijks te moeten uitlaten of te entertainen. Wij wilden ruimte, natuur en frisse lucht in onze directe leefomgeving en onze kinderen naar buiten kunnen schoppen op een plek waar ook daadwerkelijk wat te beleven viel. Geen fantasieloze speeltuin maar avontuurlijke ruimte waar ze zelf bezig konden zijn met sleeën, paardrijden, bomen klimmen, bloemen plukken of gewoon een uur lang naar een groene kever kijken. Zonder dat ze daarbij door auto's van hun sokken gereden werden.

In onze nieuwe woonomgeving leefden onze kinderen op, van grauw werden ze roze, hun roodomrande ogen verdwenen, het chronische hoesten en snotteren stopte alsmede hun verveling. Euforisch rende mijn jongste door de gele zee aan paardenbloemen die ons huis na één nacht omgaf. Hij had zich voorgenomen alle gele bloemen uit de omgeving te plukken maar waar moest hij nu beginnen? Nooit eerder had ik hem zo blij verrast gezien. Net als mijn dochter die volmaakt gelukkig over de heuvels reed op de rug van haar lievelingspaard Quidam.  


Daarom en om nog 1000 andere redenen is het een zegen dat we in Nederland steeds meer wilde natuur beschikbaar stellen aan kinderen en hun ouders. Zij hebben dit nodig net als de rest van alle mensen natuurlijk. Niet alleen om gezond te blijven maar vooral ook om gelukkig te zijn.

Hieronder een link van de geweldige organisatie Springzaad die alle natuurlijke speelplekken voor kinderen in kaart heeft gebracht. Het gaat om:
groene kinderopvang/BSO
natuurspeelplaatsen/groene speeltuinen
speelbossen/speelpolders
natuurbelevingspad

Link voor Speelnatuurkaart van Nederland: 
Springzaad

Te hopen is natuurlijk dat deze gebieden zich de komende jaren fors gaan uitbreiden. Dat werkloze aannemers in de bouw natuurgebieden exploiteren in plaats van vinexwijken en bedrijventerreinen. Dat wij onze huizen kleiner maken in plaats van groter. Geen extra serre maar een eigen moestuin, geen eigen garage maar een handige composthoop en boomhut. Een zachte revolutie waarbij het steen van de steden wordt omgevormd tot het groen van de natuur. Dan hebben we ook geen auto's meer nodig die ons naar groene oases brengen.

Natuurlijke remedie tegen teken

Nu iedereen met het mooie weer naar buiten trekt, staat de teek  volop in de belangstelling. Deze week (15 t/m 26 april) is het de nationale week van de teek, een goede gelegenheid om aandacht te besteden aan een natuurlijke manier om besmetting van tekenbeten tegen te gaan. Daarvoor heb je niet meer nodig dan je eigen nagels en een flesje etherische lavendelolie.

In Zweden struinde mijn kroost dagen achter elkaar door de wilde natuur en was het verwijderen van teken aan de orde van de dag. De beste manier om dit te doen vind ik gewoon met je nagels. Tangetjes geven meestal maar een hoop gepruts en weinig grip. Zorg dat je zo veel mogelijk van het tekenlichaam stevig tussen je nagels klemt voordat je trekt. Op die manier voorkom je dat je alleen zijn achterste lostrekt en zijn kop in je lichaam achterblijft.

Nadat je de teek verwijderd hebt, wrijf je één druppel pure etherische lavendelolie (liefst ekologisch, verkrijgbaar bij natuurwinkel of drogist ca.7/8 euro) op de tekenbeet. Dit is een natuurlijk antibioticum dat een eventuele besmetting op zachte wijze direct de kop in drukt. Klaar is Kees.

Het fijne van deze methode is dat je niet aan de synthetische antibiotica hoeft die bij een besmetting standaard wordt voorgeschreven. Dat scheelt weer in belasting voor je eigen lichaam en de kwaliteit van ons drinkwater die op dit moment volgens het RIVM verontrustend hoge concentraties medicijnen bevat. Gek genoeg komt dit zelfde RIVM met het onderzoeksvoorstel om Lyme-besmetting tegen te gaan door elke tekenbeet preventief met antibiotica te behandelen. Dat zijn één miljoen antibiotica behandelingen per jaar! Nergens voor nodig, lijkt me. Laat men eerst maar eens de eenvoudige, goedkope en onschadelijke alternatieven onderzoeken waarover we van nature beschikken.

Succes en fijne zomer!