Jonggeren in Hovsjö werken aan 'hun' park |
Jongeren in buitenwijk Hovsjö werken aan 'hun'stadspark'.
(Uitgebreide versie van NRC 01-06-2013)
(Uitgebreide versie van NRC 01-06-2013)
Ik
mocht ze, de Irakezen in Södertälje. Als verse emigrant voelde ik
mij bij hen meer op mijn gemak dan bij de Zweden. Hun mannen sloegen
mijn zonen amicaal op de schouders vanwege hun inzet op het
voetbalveld, ook al verloren zij daardoor zelf de wedstrijd. Hun
vrouwen nodigden mij uit op hun kleden vol eten en kinderen, waar het
gezelliger was dan bij de enkele Zweed die de wedstrijd vanaf een
klapstoeltje gade sloeg en niemand prees of juist iedereen, ongeacht
welke prestatie dan ook. Ik bewonderde hun beheersing van het Zweeds
en hun vermogen zich te voegen naar de stoïcijnse, beheerste Zweedse
omgangsvormen ondanks hun warme expressieve natuur. Ze
waren stukken beter aangepast aan de Zweedse samenleving dan ikzelf
terwijl veel van hen hier maar een paar jaar langer woonden.
De
Irakezen in Södertälje zijn doorgaans vluchtelingen met een
opleiding en een Christelijke achtergrond die zich binnen de Zweedse
welvaartsstaat aardig weten te redden. Desondanks woont het merendeel
van hen in troosteloze wijken buiten de stad waar de werkloosheid,
schooluitval en criminaliteit hoog zijn. Het gevoel een
tweederangsburger te zijn komt tot uitdrukking op de website van
Megafonen, een overheidsorganisatie die opkomt voor de rechten van
allochtone jongeren in de voorsteden. Het was deze organisatie die op
15 mei j.l. via sociale media een demonstratie op poten zette uit
verontwaardiging over de moord op een verwarde 69 jarige door een
politieman een dag eerder. De rellen die daar vier dagen later op
volgden werden op hun website van begripvol commentaar voorzien. Het
feit dat de organisatie het geweld niet direct publiekelijk afkeurde,
wierp in de media de vraag op of de organisatie zodoende niet had
bijgedragen aan de escalatie van de rellen in Zweden.
Dát
de sociale onrust in Zweden zou toenemen, was te voorspellen. Sinds
2006 heeft Zweden een centrum-rechtse regering met een zich
terugtrekkende overheid die een toename in de kloof tussen arm en
rijk accepteert terwijl nog altijd een ruimhartig immigratiebeleid
wordt gevoerd. Daarmee hobbelen de politieke ontwikkelingen in
Zweden precies drie jaar achter die van Nederland aan: De neergang
van de Sociaal-Democraten, de opkomst van een nationalistische partij
en vervolgens de schandalen in diezelfde partij. Eigenlijk is het
opmerkelijk dat een nationale crisis zoals wij die in Nederland
beleefden met de moord op Fortuyn en van Gogh (resp. 2002 en 2004) in
Zweden nog zo lang op zich heeft laten wachten.
Maar
wat nu? De rellen raken de Zweden, voor wie veiligheid en vreedzaam
samenleven het hoogste goed is, in de kern van hun bestaan.
Vooralsnog heeft premier Fredrik Reinfeldt zijn afkeuring over de
gebeurtenissen uitgesproken en heeft Jimmie Åkesson
van de nationalistische Sverigedemokraterna de gelegenheid
aangegrepen om zijn visie in Svenska Dagbladet extra kracht bij te
zetten. In Nederland werd het publieke debat na de moord op Fortuyn
en van Gogh aangescherpt en voelden de socialisten zich gedwongen hun
ideaal over de multiculturele samenleving los te laten ten gunste van
een strenger immigratie- en integratiebeleid. Of het in Zweden ook
die kant op gaat, valt te bezien. Want ondertussen zijn er in Zweden
andere krachten aan het werk dan tien jaar geleden in Nederland. Zo'n
kracht is Patrik Derk die al jaren zijn schouders zet onder het
vergroten van de veiligheid in één van de gevaarlijkste
buitenwijken van Zweden. Derk is directeur van woningbouwvereniging
Telge in Hovsjö, een door Irakezen bevolkte buitenwijk in het
zuidwesten van Södertälje. Patrik is een goede bekende van ons en
vertelde over zijn project waarin hij kansloze jongeren en jeugdige
bendeleiders betrok bij de aanleg van een park in hun wijk. Daarmee
sloeg hij twee vliegen in één klap, de werkloosheid daalde en de
veiligheid in de wijk nam toe. 'Want je slaat geen banken kapot die
je zelf hebt neergezet en trekt geen struiken uit de grond die je
zelf hebt geplant', aldus Derk. Tijdens de rellen van de afgelopen
weken bleef het in deze voorheen door criminaliteit geteisterde wijk
opmerkelijk rustig wat de Zweedse schrijfster en liberaal politica
Tove Lifvendahl op 22 mei j.l. de optimistische tweet ontlokte: Is
Hovsjö van Patrik Derk een rolmodel?
Geen opmerkingen :
Een reactie posten