Slow-Living

Naarmate ons milieu wakkerder en technologischer wordt, dompel ik mijzelf thuis meer en meer onder in een dromerige sfeer vol van de stilte uit lang vervlogen tijden. Hier kruip ik weg in een betoverende wereld zoals ik haar wens en niet zoals zij is. Dit is mijn home-planet waar ik kracht op doe. Hier geef ik mij over aan de kracht van verwachtingsvolle passiviteit......

Ik maak van mijn huis een tempel van hoogwaardige energie waar ik kan bijkomen en opladen. Ik ben haar hogepriesteres en brand olie en vul de ether met de aroma's, klanken, planten, kaarsen, gedachten, woorden, gebeden en bewegingen die 'de lucht mooier maken'.

Zodra ik binnen kom, is er slechts het tikken van een oude Zweedse klok, mijn archeologische curiosa en de koesterende aanwezigheid van oude meubels en voorwerpen, met zorg en aandacht gemaakt (en ja, een kastje van Ikea).

Mobiele telefoons gaan thuis offline op vliegtuigstand waarmee een telefoon uit de jaren 80 het modernste sociale medium in de huiskamer is. Gelukkig weigert zij vaak dienst zodat zij niet te veel stoort. 'Volgens mij doet jullie telefoon het niet' horen we soms. 'O, dat zou best kunnen', zeggen we dan. 'Misschien eens naar laten kijken'. Waarna het leven zijn trage loop hervat. We hebben ook geen antwoordapparaat. Daardoor missen we wel eens wat. Maar wat je mist daar merk je weinig van.

Boven staan bekabelde pc's en een tv. Wie daar wat mee wil die kan dat doen. De moderne wereld stelt zo zijn harde eisen aan een gezin van 6 personen. Maar beneden, daar waar wij samenkomen, daar leven wij zoals mensen dat al honderden jaren doen.