Biofotonen Therapie, vernieuwende geneeskunst in het eigen energieveld

Biofotonen Therapie

Revolutionaire geneeskunst in het eigen energieveld

Via de natuurgeneeskunst was ik me er al van bewust dat ons eigen energieveld versterkt wordt door informatie uit de plantenwereld waarmee wij via subtiele trillingen in contact staan en waardoor wij gevoed worden.  Niet voor niets voel je je lekker na een boswandeling. Dat is niet alleen een kwestie van zuurstof en groen maar dit biedt een gevarieerd spectrum aan informatie dat ons in onze kracht zet. 

Door mijn onderzoek naar straling ben ik mij nog meer bewust geworden van het feit dat wij, niet anders dan dieren, elektromagnetische wezens zijn. Dat er onder de zichtbare en tastbare laag van ons fysieke lichaam op een dieper niveau een onzichtbaar systeem schuilgaat dat informatie overdraagt via elektromagnetische signalen. Trillingen waarbij op cel-niveau en tussen orgaansystemen onderling informatie uitgewisseld wordt, in wezen niet veel anders dan wij het kennen van modern dataverkeer. 

Onderzoek laat echter zien dat bepaalde trillingen met informatie ons eigen systeem verstoren zoals gepulste radiofrequente straling van GSM, UMTS, 4G, 5G, Wifi en DECT. Biofotonen therapie maakt daarentegen gebruik van onze lichaamseigen trillingen met informatie die ons systeem weer optimaal ondersteunen en zet moderne technologie in om de natuur in haar kracht te zetten.  

  

In 2018 maakte ik via een goede vriendin kennis met Biofotonen therapie en volgde ik de opleiding aan de Health Angel Foundation. Toen wist ik: Dit was de studie en praktijk waarnaar ik in 1990 zocht! En meer! Opmerkelijk genoeg smeedde het zaken waar ik van hield en waar ik niet echt van hield zoals natuurkunde en Informatietechnologie samen tot één samenhangend geheel waar ik wat mee kon.  Alles wat ik zelf aan kennis en ervaring ontwikkeld had bleek een fundament voor dit werk waardoor ik de studie en praktijk snel doorliep. Het is het meest fascinerende en tevens het meest dankbare werk dat ik me maar kan wensen. 

Lees meer op mijn praktijk website

Woordvoerder ICNIRP: Stralingslimieten niet voor vogels

'Blootstellingslimieten voor straling van antennes op zendmasten zijn nooit ontwikkeld voor dieren, vogels en insecten'

Dit bevestigt professor Maria Fechyting vice-woordvoerder van het ICNIRP, het Internationaal instituut voor stralingsnormering na vragen van de Swedish Radiation Protection Foundation die het volgende persbericht publiceerde naar aanleiding van de massale spreeuwensterfte in Den Haag.

Lees hier de vertaling van het Zweedse persbericht:

Stierven honderden vogels tijdens 5G testen in Nederland?

1 februari, 2019 By admin

Eind oktober, begin november 2018 werden plotseling honderden dode spreeuwen aangetroffen in het Haagse Huygenspark in Nederland. Een anonieme bron geeft aan dat er in het park in diezelfde periode testen zijn uitgevoerd met 5G maar de industrie ontkent dat. De huidige blootstellingsnormen garanderen geen bescherming tegen straling voor vogels, insekten en andere dieren. Los van de oorzaak van de dode spreeuwen maakt de kwestie duidelijk dat we blootstellingsnormen nodig hebben die vogels en insecten beschermen tegen de decennialang aangetoonde acute effecten van straling door mobiele communicatie.

Samenvatting:

• Ongeveer 350 spreeuwen stierven in korte tijd in een park in Den Haag.
• Veterinair onderzoek toonde aan dat de vogels gescheurde levers en bloedingen in de schedel hadden.
• Een bron die anoniem wil blijven beweert dat er gelijktijdig 5G testen zijn uitgevoerd.
• Het antennebureau ontkent dat er op die plek 5G testen zijn uitgevoerd.
• Momenteel missen we grenswaarden die vogels beschermen tegen acute effecten van microgolf-straling die al tientallen jaren bekend zijn.
• Aangetoonde effecten van geconcentreerde microgolfstraling die snelle opwarming veroorzaken zijn onder andere toevallen, verlies van controle over spieren, desoriëntatie en geheugenverlies.

”Het leek wel een Crime Scene”

Robert Barker van de Partij voor de Dieren vertelde de Nederlandse msn dat hij het gevoel had op een crime scene te zijn eind oktober in het Huijgenspark in Den Haag toen honderden spreeuwen plotseling dood op de grond lagen.

- "Het ging snel. De vogels lijken geen ziekte te hebben, ze zijn zo maar dood uit de bomen gevallen", zegt Sharon Lexmond van de vogelobservatieorganisatie De Wulp.

Na de eerste onderzoeken begin november werden bij een deel van de vogels interne bloedingen waargenomen maar men vond geen aanwijzingen voor vergiftiging of virussen.

In totaal zijn er begin november in het park ongeveer 350 dode spreeuwen gevonden. De bomen in het Huijgenspark zijn een belangrijke rust- en verzamelplaats voor groepen spreeuwen op weg naar hun overwinteringsgebieden.

Bron informeert over 5G testen

Een bron, inwoner van Den Haag, informeert de Swedish Radiation Protection Foundation (Strålskyddsstiftelsen) over de 5G testen die in dezelfde periode nabij het park plaatsvinden. De testen zouden uitgevoerd zijn door de Nederlandse Telecommaatschappij KPN in samenwerking met de gemeente Den Haag, aldus deze bron met contacten binnen KPN.

Het Antennebureau, een Nederlands samenwerkingsverband tussen industrie en staat, belast met de uitbouw van het mobiele netwerk, ontkent de aantijgingen na geruchten over 5G testen rond het Huygenspark in verschillende Nederlandse media als volgt:

"Het Antennebureau kreeg de afgelopen week vragen over de plotselinge spreeuwensterfte in het Huijgenspark in Den Haag. Volgens een internetartikel zou dat komen door de straling van 5G-antennes. Dit is niet het geval. In de buurt van het park is niet getest met 5G."

"Wetenschappelijk is er geen enkele aanleiding om te veronderstellen dat vogels zomaar sterven door straling van een zendmast. Overal in Nederland staan zendmasten voor onder andere radio, televisie en mobiele communicatie. Deze zijn gebonden aan veiligheidsnormen en veilig te gebruiken. Uit metingen blijkt dat de straling ruim onder de veiligheidsnormen ligt."

De berichten spreken elkaar tegen. De vraag is: Hoe betrouwbaar is het antennebureau? Erkent een organisatie die de de Telecomindustrie vertegenwoordigt ooit zonder omhaal dat 5G de oorzaak kan zijn achter de vogelsterfte, wetende dat de economische belangen die zij daarmee op het spel zet enorm zijn?

De uitspraak van het Antennebureau dat er veiligheidsnormen zijn die vogels beschermen tegen schadelijke effecten van straling van zendmasten en 5G is onjuist. Er zijn geen veiligheidsnormen die vogels beschermen tegen de schadelijke effecten van zendmasten, aldus bevestigde de vice woordvoerder van het ICNIRP, het mondiale instituut voor blootstellingsnormen (zie laatste alinea van dit persbericht).

Geen aanwijzing voor ziekte of zwakte

De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) heeft na onderzoek bevestigd dat de vogelsterfte niet veroorzaakt is door het West Nijl virus of het Usutuvirus, een vogelziekte die voorkomt onder zwarte vogels.

Eind december meldden onderzoekers van het Natuurhistorisch Museum in Rotterdam daarentegen dat de vogels overleden waren als gevolg van gescheurde levers en bloedingen onder het schedeldak. De observaties werden gedaan in een eigen onderzoek op een selectie van de dode vogels. De onderzoekers vermoeden dat de vogels tegen iets hards zijn aangevlogen of hard zijn geraakt, wat de bloedingen heeft veroorzaakt. De vogels hadden verder geen tekenen van ziekte of zwakte.

"Afgezien van de traumatische verwondingen zagen de interne organen er fris en gezond uit. De onderzochte vogels zijn met grote kracht neergeslagen - tegen elkaar, tegen boomtakken, tegen de grond. We geloven dat de vogels in paniek zijn geraakt en zijn gevlucht. '

Aan de andere kant beweert een ander laboratorium, Wageningen Bioveterinary Research Laboratory in Lelystad, dat de vogels zouden zijn gestorven na het eten van een giftige plant.

Opmerkelijk is dat tevens honderden koeien zonder duidelijke reden gelijktijdig op hol sloegen op verschillende boerderijen in Groningen in Nederland. Ook daar zijn testen met 5G uitgevoerd.

5G kan leiden tot directe schade

De Zwitserse onderzoeksgroep rond Niels Kuster heeft in een onderzoeksrapport uit het najaar van 2018 kritiek geuit op 5G en de heersende stralingsnormen van het ICNIRP die gelden zowel in Zweden als in Nederland. Kuster toont in zijn rapport aan dat de geconcentreerde krachtig pulserende 5G straling kan leiden tot permanente weefselschade en snelle opwarming en dat de heersende veiligheidsnormen van het ICNIRP daar geen bescherming tegen bieden. De intensieve pulsen kunnen weefsel snel opwarmen en daarmee schade in mensen veroorzaken.

Vogels worden meer blootgesteld aan straling dan mensen omdat zij zich vaak recht in de antennerichting bevinden in bomen vlakbij de basisstations. Hun lichamen zijn bovendien aanzienlijk kleiner en daarom is er vergeleken met mensen minder straling nodig om directe schade te veroorzaken. Radiofrequente straling schaadt de hersenfunctie overigens al bij niveau's onder de grens waar weefselschade ontstaat als gevolg van opwarming..

Mikrogolven kunnen hersenen snel beschadigen

De hoge mikrogolf-frequenties die nu getest worden voor 5G (in Zweden 26 GHz) en de techniek van solide groepsantennes met geconcentreerde straling werden oorspronkelijk voor militaire doeleinden ontwikkeld. Binnen de militaire technologie worden mikrogolven  ingezet als wapen om schade aan te richten ('non-lethal weapons') en als middel voor zogeheten ”crowd control”.

In een voormalig geheim rapport van Amerika's Department of the Army dat in 2008 openbaar gemaakt werd, komt naar voren dat opwarming van de hersenen via mikrogolven met 1 graad Celsius leidt tot desoriëntatie, verlamming, verlies aan spiercontrole en geheugenverlies. Een dergelijke opwarming is een veel onaangenamer ervaring dan opwarming als gevolg van koorts. Dit effect wordt bij mensen bereikt binnen 15 tot 30 minuten bij een stralingsintensiteit die in korte tijd opwarming van het lichaam  veroorzaakt. Wanneer het opwarmende effect langere tijd aanhoudt, beschadigt dat de hersenen zodanig dat het tot de dood leidt.

Verder wordt opgemerkt dat heel snelle pulsen op bepaalde frequenties epileptisch aandoende aanvallen kunnen veroorzaken waarbij men de controle over spieren verliest.

Het Amerikaanse militaire rapport toont ook aan dat de grootte van levende wezens en de gebruikte golflengte of frequentie van essentiëel belang is voor het effect daarvan.

Het rapport beschrijft dat sommige organen op grond van vorm en afmeting gevoeliger zijn dan andere organen en daarom meer resoneren met bepaalde frequenties.

Zowel bovenstaande aspecten als aanpassing van stralingslimieten aan vogels en insecten ontbreken volledig in de Zweedse en Nederlandse regelgeving rondom zendmasten en 5G. De huidige regelgeving zoals die is vastgesteld door de organisatie ICNIRP is gebaseerd op de aanname dat mikrogolven alleen directe opwarming kunnen veroorzaken en dat er geen andere schadelijke effecten bestaan bij langdurige blootstelling aan lagere intensiteiten dan opwarming van een volwassen lichaam binnen 30 minuten. Zijn de frequenties van 5G extra schadelijk voor een spreeuw zijn lichaamsgrootte? Hoe resoneren 5G frequenties met de hersenen of andere organen van verschillende vogels? Degenen die de stralingslimieten hebben opgesteld, weten het niet....  

We weten niet of de blootstellingslimieten vogels beschermen

Er is geen grenswaarde die vogels beschermt tegen de sterke straling van 5G en de acute aantoonbare effecten zoals beschreven in bovenstaand Amerikaans rapport  Men is volledig voorbij gegaan aan het effect van straling op vogels en insecten.  Maria Feychting, professor aan het Karolinska Instituut te Stockholm en vice-woordvoerder van het ICNIRP bevestigt na vragen van de Swedish Radiation Protection Foundation dat de blootstellingslimieten van ICNIRP alleen gelden voor volwassen mensen en dat men geen kennis bezit over de effecten van zendmasten en 5G op vogels.


– “De blootstellingslimieten van ICNIRP betreffen volwassen mensen. De wetenschappelijke onderbouwing voor dieren (die geen proefdieren zijn) is beperkt, Daarom is het niet mogelijk om te bepalen of vogels wel of niet beschermd worden door de bloostellingslimieten van het ICNIRP.'

Eindcommentaar

We weten niet zeker wat de plotselinge massale sterfte van vogels in het Nederlandse park heeft veroorzaakt. Maar het verlies van spiercontrole of andere aantoonbare effecten van intense mikrogolfstraling is een mogelijke verklaring voor de schade aan de vogels. Er zijn nu "grootschalige tests" met 5G, zowel in Zweden als in Nederland, en het toezicht daarop wordt nu bewaakt door waakzame kritische burgers en alternatieve media. Dit komt omdat de industrie en de overheid tegenwoordig in een symbiotische verbinding leven. De media zijn de megafoon van de telecomsector en de overheden geworden in plaats van hun activiteiten kritisch te bekijken. Tot nu toe is niks van de massale kritiek op 5G en de zorgen van wetenschappers via MSM naar buiten gekomen. Integendeel, de media beschouwen de uitrol van 5G éénzijdig positief. Overheden zijn al jarenlang de verlengde arm van de industrie in plaats van hun controle-orgaan.

Ingen kontroll och uppföljning av de storskaliga 5G-experimenten görs. Vi vet inte ens var de görs. PTS har ingen offentlig redovisning av var det bedrivs “storskaliga tester” med 5G i Sverige vilket PTS öppnade för under början av 2017. Man tillåter ett mycket farligt storskaligt experimenterande med både människors och djurs hälsa och liv och ingen kontroll av eventuella skadliga effekter görs.


Det råder inga tvivel om att vi helt saknar skyddande regelverk för fåglar, insekter och andra levande varelser i vår natur ens för sedan länge klarlagda skadliga omedelbara effekter av mikrovågsstrålning. 5G uppges nu kunna orsaka omedelbara vävnadsskador hos människa även om gällande regelverk respekteras. Detta understryker än en gång kravet från 218 forskare och läkare i 5G-appeal om att stoppa utbyggnaden av 5G och behovet att utreda riskerna först.


Det finns ingen forskning om 5G:s koncentrerade strålning och påverkan på varken fåglar eller insekter. Det finns inte heller någon forskning om påverkan på kor, andra djur och inte heller människor. Om det är så att den anonyma källans uppgift stämmer och 5G verkligen testades vid parken, är denna händelse en mycket allvarlig indikation på det hot som 5G:s mikrovågsstrålning innebär för levande varelser i vår miljö och kanske särskilt fåglar och insekter som befinner sig närmare 5G: fasstyrda gruppantenner. Om det visar sig vara så att 5G verkligen inte testades visar denna händelse ändå på behovet av att vi får ett regelverk som även innefattar skydd för fågel- insekts- och djurlivet.

Partners in Crime: De Tweede Kamer, de Telecomindustrie en de Gezondheidsraad

De Kamer wil eerst onderzoek voordat zij het 5G netwerk uitrolt.

Het is een rituele dans voor industriële belangen want er zijn wereldwijd al honderden onderzoekers die de effecten van radiofrequente straling onderzocht hebben en op basis daarvan regeringen al jaren oproepen tot een drastische verlaging van de huidige stralingslimieten en aandringen op een mortuarium voor 5G.

Zoals de Zweedse wetenschapper Olle Johansson al stelde, is er meer onderzoek voorhanden over de schadelijke effecten van elektromagnetische velden dan we ooit nodig zullen hebben om in te grijpen. Op een lezing die ik van hem bijwoonde in Göteborg vertelde hij me dat er sinds de jaren 70 ruim 25.000 van deze onderzoeken gepubliceerd zijn. Zelf heb ik de 833 onderzoeken hierover tussen 1990 en 2017  goed bekeken. Opmerkelijk genoeg is geen van die onderzoeken te vinden op de website van de Gezondheidsraad.  

Afijn, het is een lekker trio, de Tweede Kamer, De Telecomindustrie en de Gezondheidsraad. Partners in Crime. Schijnbaar opereren ze onafhankelijk van elkaar maar hun grote gedeelde belang is de economische winst die de  uitrol van het landelijke mobiele netwerk hen oplevert.

Geen van deze drie partijen is in staat om de negatieve gezondheidseffecten hiervan onafhankelijk in kaart te brengen.

1. De overheid niet omdat zij keer op keer miljarden van de Telecomindustrie ontvangt voor het vrijgeven van haar luchtruim voor het gebruik van nieuwe frequenties.

2. De Telecomindustrie niet omdat dit netwerk de bron is van haar enorme inkomsten.

3. De commissie Elektromagnetische velden van de Gezondheidsraad niet omdat dit geen democratisch gekozen orgaan is maar een club door de industrie gesponsorde onderzoekers die elkaar kiest. 

In Zembla vertellen voormalig Telecom topmannen openhartig hoe nummer 1 aan nummer 2 heeft moeten beloven om te zwijgen over de gezondheidsrisico's van mobiele communicatie omdat de uitrol van het landelijke netwerk anders weinig zin had.

En om er voor te zorgen dat die uitrol nergens door verstoord wordt, hanteert nummer 3 een 20 jaar oude blootstellingsnorm waar het merendeel van alle wetenschappers wereldwijd niet meer achter staat. Deze norm werd ooit willekeurig gekozen ter voorkoming van directe opwarming van het lichaam. Dat stelde ook nadrukkelijk de toenmalige directeur van het mondiaal instituut voor stralingsnormering Paulo Vecchia aldus de Zweedse wetenschapper Olle Johansson:

 ”He said about the ”exposure guidelines”: ”What they are not”: ”They are not mandatory prescriptions for safety”, ”They are not the 'last word' on the issue”, and ”They are not defensive walls for industry or others.”

(Citaat van Pauolo Vecchia door Olle Johansson in een motie van Jan Lindholm behandeld door het Zweedse parlement in 2013/2014 voor het recht op stralingsvrije scholen)

Inmiddels zijn we honderden onderzoeken verder waaruit blijkt dat biologische schade al optreedt ver onder deze norm en dringen meer dan 200 onderzoekers wereldwijd aan op een verlaging van die norm en een halt op de uitrol van 5G.

De betrouwbaarheid van de Gezondheidsraad bereikte een dieptepunt op een congres van de Swedish Radiation Safety Authority in 2016 waar Mona Nilsson (directeur Swedish Radiation Protection Foundation) de secretaris van de commissie Elektromagnetische velden van de Gezondheidsraad Eric van Rongen vraagt waarom we zijn onderzoek moeten geloven en niet dat van de 220 onderzoekers die de WHO en de VN in 2015 in een gezamenlijk appel oproepen om de blootstellingsnorm voor straling drastisch te verlagen. Zie hier zijn opmerkelijke antwoord. 'It's up to the people to decide what they should believe'. Hoe 'the people' dat dan moet besluiten is onduidelijk omdat de Gezondheidsraad geen onderzoeksoverzicht toont zoals de Bio-Initiative Group wel doet. Blijkbaar moeten we deze man op zijn blauwe ogen en het instituut op haar autoriteit geloven. 

   

De Tweede Kamer weet al lang dat zij samen met de Telecomindustrie ruim baan krijgt van de  Gezondheidsraad met haar gekochte wetenschappers die precies vertellen wat nummer 1 en 2 graag willen horen. Niet voor niets is de Gezondheidsraad een instituut dat haar bronnen niet openlijk deelt met het publiek. Transparantie leidt niet tot de gewenste winst. Achter gesloten deuren bepaalt zij wat goed is voor de Tweede Kamer, de Telecomindustrie en haar zelf. En wat de volksgezondheid betreft, hanteert de gezondheidsraad het motto: Wat niet weet wat niet deert.

Het roepen om meer onderzoek is een mantra geworden waarmee industrie, overheid en vooringenomen adviesraden tijd rekken en al jaren om de hete brij heen draaien. Er is niet meer onderzoek nodig, er zijn verantwoordelijke bestuurders en ondernemers nodig die het beschermen van de volksgezondheid prioriteren en ingrijpen. Maar bestuurders zitten in een spagaat. Geven ze toe dat ze verkeerd gehandeld hebben dan moeten ze terugkomen op afspraken met de Telecom-industrie wat hen miljarden kost. Dus schuiven ze de zaak voor zich uit. Ten koste van de volksgezondheid. Maar de feiten zijn geduldig en spreken voor zich: De Nederlandse Staat stelt miljoenen mensen willens en wetens verwijtbaar bloot aan een aantoonbaar immuunverzwakkende, onvruchtbaar makende en kankerverwekkende milieufactor.  Het uitstelgedrag van Nederlandse politici leidt er slechts toe dat de zaak verergert. Mensen zullen zieker worden en bozer wanneer de feiten algemeen bekend zijn. En dat zullen ze zijn. En dat gaat de staat pas echt veel kosten. 

Over het falende vaccinmodel, de mythe van groepsimmuniteit, polio en pesticiden-gebruik

De steun aan het vaccinmodel zoals dat sinds de jaren 50 functioneert brokkelt in rap tempo af. Terecht. Want het heeft valselijk de loftrompet gestoken over haar verdiensten. En dat wordt een kritieke massa duidelijk. Bij aanvang van massavaccinatie waren de meeste infectieziekten al grotendeels teruggedrongen door verbeterde hygiénische en sociaal-ecnomische leefomstandigheden. De cijfers hierover zijn door iedereen in te zien en na te gaan maar worden achtergehouden door leugenachtige overheidsadviesorganen als het RIVM en de Gezondheidsraad die steeds wanhopiger reclamecampagnes op 'dat domme volk' loslaten.  De vraag is waarom? Het is een totaalpakket van oogkleppen-cultuur, statusangst, lijfsbehoud en ordinaire hebberigheid van allen die werkzaam zijn of zijn geweest binnen de zogenaamde levensreddende industrie der medicijnen.

Wat het RIVM ook al decennia verborgen houdt is het aantal gevallen van vaccinschade simpelweg door sterfgevallen na vaccinatie te bestempelen als 'wiegendood', iets wat nu eenmaal gebeurt zo nu en dan. De gezondheidsschade (o.a. verlammingen en onvruchtbaarheid) die duizenden meisjes wereldwijd opliepen na toediening van het HPV vaccin en de vele gevallen van narcolepsie die het Mexicaanse Griepvaccin veroorzaakte zijn binnen Nederlandse media en politiek nooit opgepikt om de houdbaarheid van het vaccinmodel eens kritisch onder de loep te nemen.

'Werkt het vaccinmodel nog wel? Zijn er geen betere manieren om de volksgezondheid te bevorderen? Wat kunnen we doen om ons eigen immuunsysteem optimaal te ondersteunen?' Allemaal vragen die niet serieus onderzocht worden terwijl de feiten hiertoe zo uitnodigen.

Vaccins zijn vaak maar tien jaar werkzaam en hebben bijwerkingen die belastend zijn voor ons systeem. De mythe van groepsimmuniteit is ontstaan naar aanleiding van een observatie van A. W. Hedrich in 1933 onder bevolkingen van ongevaccineerde kinderen die daarna klakkeloos is gekopiéerd naar situaties voor gevaccineerde bevolkingen. Maar vaccinatie is geen immunisatie. Immunisatie is een natuurlijk proces waarin je lichaam levenslange immuniteit opbouwt terwijl vaccins in mensen vaak maar tien jaar werkzaam zijn. Die zogenaamde groepsimuuniteit bestaat dus helemaal niet. Het is een mythe die de pharmaceutische industrie heel goed van pas komt omdat het volk een vaccinweigeraar daardoor voor asociaal kan uitmaken. Zo iemand ondermijnt een rechtvaardige sociale samenleving.  Maar niets is minder waar.  De meeste ouders, docenten, zorgverleners en andere volwassenen die dagelijks met onze kinderen omgang hebben zijn noch 'beschermd'via vaccins noch hebben zij levenslange natuurlijke immuniteit tegen ziekten opgebouwd.  Dus wanneer we ongevaccineerde kinderen op kinderdagverblijven willen weigeren zullen we dat ook moeten doen met alle volwassenen die daar werken.

Na 4 kinderen en 15 jaar onderzoek naar de werking van vaccins ben ik tot het inzicht gekomen dat er werkelijk geen steek klopt van het verhaal dat de overheid ons via haar reclamecampagnes verkoopt. Het zal de schatkist wel spekken maar het helpt mijn kinderen beter wanneer ik hun eigen immuniteit ondersteun. Zoveel is mij duidelijk, zowel uit de wetenschappelijke literatuur als uit mijn eigen ervaringen. Het vaccinmodel is niet minder verrot dan het bankwezen en het onethische samenwerkingsverband tussen de overheid en de kankerverwekkende industrie voor mobiele communicatie. Het grote zwijgen  van RIVM en overheid zou ieders argwaan moeten opwekken maar tot op heden lijkt de meerderheid van de bevolking nog altijd in het duistere vaccinsprookje te geloven.

Ons lichaam is uitgerust om virale en bacteriële infecties het hoofd te bieden maar in het verleden hebben gebrek aan bepaalde voeding, een scheve verdeling van bezit en onhygiënische omstandigheden er vaak voor gezorgd dat ons dat niet goed lukte. Vaccins hebben dat probleem niet opgelost, ze hebben er hooguit voor gezorgd dat symptomen onderdrukt werden waarbij de algehele weerstand verzwakt werd. Wie weet hoe de volksgezondheid er op vooruit gegaan was als na WOII geen massavaccinatie was ingevoerd? Wellicht waren we er stukken beter aan toe geweest dan nu  maar niemand die het zeggen kan. Want er is nooit een eerlijke vergelijking gemaakt tussen een model dat uitgaat van ondersteuning van natuurlijke immuniteit en het vaccinmodel. We kennen alleen de verdiensten van het vaccinmodel en die zijn GROOT!! Dat weten we zeker hoe irrationeel dat ook is.

Het RIVM is geen betrouwbaar overheidsadviesorgaan zo lang zij niet de kritische literatuur over vaccins beschouwt en deelt, bijvoorbeeld de razend interessante  wetenschappelijke studie naar de samenhang tussen het massale gebruik van pesticiden en de uitbraak van polio-epidemieén wereldwijd.
Uit eerder onderzoek begreep ik dat de verlammingsverschijnselen van polio veel meer kans krijgen bij kinderen wier amandelen geknipt zijn (wegknippen van het verdedigingsmechanisme tegen virii en bacterieén via mond en slijmvliezen) maar deze samenhang lijkt een duidelijk oorzaak-gevolg bloot te leggen. 

Zo lang het RIVM dergelijke kritische studies niet voor het voetlicht brengt dient onze overheid op zoek te gaan naar instanties die dergelijke studies wel delen zoals Stichting Vaccinvrij. Alleen dan kunnen de voors en tegens eerlijk tegen elkaar worden afgewogen.

Ouders eisen mobielverbod op school

Draadloze communicatie is een schadelijke milieufactor, zo toont ruim driekwart van al het wetenschappelijke onderzoek naar radiofrequente straling tussen 1990 en 2017 . 

De huidige blootstellingsnormen zijn 20 jaar verouderd en beschermen niet tegen ernstige biologische schade. 

Scholieren behoren tot een risicogroep omdat hun lichaam kwetsbaarder is voor straling terwijl hun blootstelling daaraan op school extreem is. 

   Draadloze techniek, een schadelijke milieufactor op school

Het lijkt zo handig allemaal, draadloos internet en werken op Chromebooks, iPads en mobieltjes. Geen gezeul met boeken, agenda’s en loodzware tassen. Duurzaam, praktisch en toekomstgericht zo klinkt het overal. Het punt is, het is niet veilig.  De Nederlandse overheid prioriteert gebruikersgemak en economische winst al jaren boven gezondheid en verzuimt scholen te informeren over de risico’s. Om blijvende gezondheidsschade te voorkomen zijn dringend maatregelen nodig.

De Raad van Europa en Resolutie 1815

Wereldwijd kan geen wetenschapper of instituut een veilig gebruik van draadloze technologie garanderen. Tegelijkertijd toont de meerderheid van al het onderzoek aan dat dit een milieufactor is met ernstige negatieve biologische effecten, vaak al ver onder de huidige blootstellingsnorm.  Desondanks worden bekabelde netwerken mondiaal op grote schaal vervangen door draadloze netwerken. Niet voor niets riep de Raad van Europa haar lidstaten daarom al in 2011 via Resolutie 1815  op om burgers beter te beschermen tegen de aantoonbare gezondheidsschade van draadloze techniek. Concrete aanbevelingen luidden:

‘Minimaliseer blootstelling aan draadloze techniek, met name die van kinderen die het meest risico lijken te lopen op het ontwikkelen van hersentumoren’

‘Geef voorrang aan bekabelde netwerken op school en zorg voor een strikte regulering van het gebruik van mobiele telefoons’

‘Ontwikkel vanuit de ministeries van Onderwijs, Milieu en Volksgezondheid gerichte informatiecampagnes die docenten, ouders en kinderen voorlichten over de risico’s van het gebruik van mobiele telefoons en andere draadloze apparaten.

Scholen maken ongeïnformeerde beslissingen

De Nederlandse overheid heeft deze oproep naast zich neergelegd en is tegen al haar aanbevelingen in een samenwerking aangegaan met de Telecomindustrie om Nederland te voorzien van een innovatief landelijk draadloos netwerk.  Het belichten van de gezondheidsrisco’s is hierbij opgeofferd aan gebruikersgemak en economisch voordeel.  De afgelopen jaren zijn schoolbesturen en directies massaal overgestapt op draadloze netwerken zonder dat de ministeries van Onderwijs en Volksgezondheid hen informeerden over de gezondheidsrisico’s hiervan.  Het resultaat is dat scholieren anno 2018 blootgesteld worden aan een milieufactor die een dagelijkse aanslag vormt op hun gezondheid, gedrag en leervermogen.  Een risicovol en onverantwoordelijk experiment.

Breed spectrum aan ziektebeelden

Wat laat het onderzoek precies zien? In het Bio-Initiatiefrapport , bestaande uit 27 wetenschappers en artsen, zijn alle onderzoeken naar de gezondheidseffecten van draadloze techniek (radiofrequente straling) tussen 1990 en 2017 opgenomen. Het zijn er 833 waarvan ruim driekwart biologische verstoringen laat zien, variërend van mild tot zeer ernstig. Hierbij gaat het zowel om onafhankelijk als door de industrie gefinancierd onderzoek en om dierstudies, epidemiologisch onderzoek en lange overzichtsstudies. Blootstelling aan draadloze techniek leidt tot een breed spectrum aan ziektebeelden w.o. : Verminderde weerstand met symptomen van griep en verkoudheid, hoofdpijn, slaapstoornissen, vermoeidheid, allergieën, astma, huidproblemen, oxidatieve stress op celniveau, beschadiging van het DNA, de hersenen en het zenuwstelsel, vrije radicalen in levend weefsel, degeneratieve ziektes als Alzheimer en Parkinson, spierziekten als MS, geheugen- concentratie- en gedragsstoornissen,  problemen met zicht en gehoor, hartfalen, kanker (met name hersentumoren) en onvruchtbaarheid.  Veel van deze effecten zijn aantoonbaar ver onder de huidige ‘veilige’ blootstellingsnorm. Deze wetenschappelijke feiten worden helaas bevestigd in de dagelijkse praktijk van bouwbiologen en meetspecialisten. Bij mensen die slapen in waarden boven 0,10miliwattm2  (in NL 45.000 keer onder de toegestane norm voor mobieltjes en 200.000 keer onder de toegestane norm voor zendmasten) zien zij vrijwel altijd chronische gezondheidsklachten en slaapproblemen die  onmiddellijk verdwijnen als stralingsbronnen verwijderd en/of afgeschermd worden.

Relatie met kanker overtuigend genoeg aangetoond

In 2011 classificeerde de World Health Organisation (WHO) draadloze apparatuur als milieufactor nog in de categorie ‘mogelijk kankerverwekkend’.  Ondertussen zijn we honderden studies verder en leverde een langlopend staatsgefinancierd onderzoek van het National Toxicology Programme in de VS  een duidelijke relatie tussen hersentumoren en mobiel bellen. Een beeld dat in 2017 bevestigd werd in grote overzichtsstudies uit Zweden en India (Carlberg, Hardell PCM5376454 ; Prasad e.a. PMID 28213724).  Daarom stelde Dr. Anthony Miller , Emeritus hoogleraar, oncoloog en voormalig adviseur van de WHO en de International Agency of Research for Cancer in juli 2017 dat draadloze technologie op dit moment, net als tabak, asbest en dioxines, thuishoort in de hoogste klasse kankerverwekkende milieufactoren.

Wetenschappers verenigen zich wereldwijd

Om tegenwicht te bieden aan mondiaal falend overheidsbeleid, hebben 237 wetenschappers uit 41 landen zich inmiddels verenigd in de EMF Alliance. In 2015 riep zij de WHO en de VN op burgers, en met name kinderen, beter te beschermen tegen gezondheidsschade door draadloze technologie. Het appèl werd mede ondertekend door 105 internationale organisaties.  Als blijkt dat deze oproep niet leidt tot de bescherming waar scholieren wereldwijd recht op hebben volgt daarop in 2017 het Reijkjavik-appèl,  een internationale oproep van ruim 100 wetenschappers, artsen en gezondheidsinstanties aan scholen en schoolbesturen voor stralingsvrije scholen zonder draadloze techniek mét bekabelde netwerken. 

Scholen: Hoge stralingsniveau’s, kwetsbare doelgroep

Het Reijkjavik-appèl komt voort uit het besef dat scholieren een verhoogd risico lopen op blijvende gezondheidsschade door radiofrequente straling.  Metingen laten zien dat de stralingsniveau’s nergens hoger zijn dan in een moderne schoolklas waar scholieren er ook nog eens langdurig aan blootgesteld worden. Bovendien zijn kinderen vele malen kwetsbaarder voor schade door straling dan volwassenen, zo bleek in 2016 uit een vuistdik rapport van het Franse overheidsorgaan voor voedselveiligheid, arbo en milieu ANSES. In dit rapport wordt gewaarschuwd voor fysieke, cognitieve en psychische schade bij kinderen door draadloze techniek. Hun hersenen en ruggenmerg absorberen veel meer straling terwijl de zogeheten SAR-waarden (Specific Absorption Rates) van mobiele telefoons, bedoeld om het lichaam te beschermen tegen straling, nooit ontwikkeld zijn voor kinderen.

De extreme stralingsniveau’s in schoolklassen zijn het gevolg van de hoge dichtheid aan draadloze apparaten per m2 waarbij 30 tot 60 verbonden mobiele apparaten (telefoons, tablets, chromebooks) op 35m2 eerder regel dan  uitzondering is. Een tweede factor is de onwetendheid van schoolleidingen en docenten ten aanzien van het veilig gebruik van draadloze techniek. Men heeft doorgaans geen notie van de stralingsniveau’s die men draadloos in de klas veroorzaakt, laat staan dat men weet op welke manieren men blootstelling kan verminderen of voorkomen.

Klaslokalen: Factor 16 tot 500.000 boven biologisch veilige norm

Gemeten stralingsniveau’s in klassen met draadloze apparatuur  variëren globaal tussen ca. 0,05 en 1600 miliwattm2. De straling piekt wanneer er Dect-telefoons in de klas staan,  data gezocht of gedownload worden en/of wanneer de modus voor Wifi of mobiel dataverkeer aan staat terwijl het basisstation matig tot slecht bereikbaar is. De straling is op zijn sterkst dichtbij het apparaat.

Het Bio-initiatief rapport stelt vast dat  gezondheidsschade aantoonbaar is vanaf 0,03 mWm2 en dat men een factor 10 lager , dus 0,003mW2, als een biologisch veilige grens moet hanteren.  Dat is een factor 10 boven de normale achtergrondstraling van de aarde.  Volgens deze norm verspreidt slechts één draadloos apparaat in een klas al een schadelijke hoeveelheid straling, laat staan 30 of 50! De straling in een moderne klas overschrijdt in het gunstigste geval 100 keer deze biologisch veilige norm en in het slechtste geval ruim 500.000 keer! Hieruit volgt de ongemakkelijke conclusie dat draadloze technologie in haar huidige vorm niet veilig gebruikt kan worden. En dat invoering van een algeheel verbod op het gebruik van draadloze techniek de enige manier is waarop gezondheidsschade op school gegarandeerd voorkomen kan worden.

Huidige blootstellingsnorm  willekeurig gekozen en verouderd

De huidige blootstellingsnormen voor draadloze technologie zijn in 1998 met veel voorbehoud en willekeur vastgesteld door de International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection, een raad bestaande uit 24 wetenschappers en artsen. Deze verouderde norm voorkomt dat een plastic zak gevuld met water binnen 6 minuten niet meer dan 1 graad Celsius opwarmt maar biedt, zoals inmiddels veelvuldig aangetoond, geen enkele garantie  tegen biologische verstoringen op langere termijn. Paulo Vecchia, voormalig directeur van het ICNIRP benadrukte al in 2005 dat deze normen geen medische garanties boden en dat het laatste woord er nog niet over gezegd was. In 2008 werden de normen door het Europees Parlement in een vrijwel unanieme stemming bestempeld als ‘verouderd’ waarop bijna alle Europese landen hun blootstellingsnormen aanpasten naar de laatste inzichten. Gek genoeg deed Nederland niets. Terwijl dit land met haar hoge bevolkings- en stralingsdichtheid een aanpassing van de norm het meest nodig had van alle Europese landen.

Situatie op school

Inmiddels vertonen steeds meer scholieren en docenten dagelijks de symptomen die in studies in verband gebracht worden met de korte termijn effecten van draadloze techniek zoals hoofdpijn, verminderde weerstand, concentratie- en gedragsstoornissen, chronische vermoeidheid en slaapproblemen.  Het zijn dezelfde symptomen als die waarmee steeds meer waardevolle leraren via een Burn-out afvloeien uit het onderwijs. Scholieren hebben die mogelijkheid niet, die hebben leerplicht. De fysieke en geestelijke druk die zij als gevolg van overbestraling ervaren maakt hen tot ‘lastige, drukke kinderen met concentratie- leer- en gedragsstoornissen’.

Beleid in andere landen

Steeds meer overheden realiseren zich de ernst en omvang van de situatie en treffen maatregelen om scholieren te beschermen. 

Zo dienden de Milieupartij en de Sociaal-Democraten in het Zweedse parlement respectievelijk in 2013 en 2016 een motie in voor het recht van scholieren op een stralingsvrije school zonder draadloze technologie.  En hoewel stralingsvrije scholen nog lang geen algemeenheid zijn, groeide de media-aandacht voor het onderwerp in heel Scandinavië wat er aan bijdroeg dat honderden scholen in Zweden, Noorwegen, Denemarken en Finland de afgelopen jaren overschakelden naar een algeheel mobielverbod waarbij telefoons overdag stralingsvrij in metalen kluisjes bewaard worden.  

In Frankrijk, waar Wifi op kleuterscholen om gezondheidsredenen al jaren bij wet verboden is, kondigde de Franse minister van onderwijs een nationaal mobielverbod aan voor het basis- en voortgezet onderwijs vanaf medio 2018.  Mobiele telefoons worden niet alleen verboden tijdens de lessen maar ook in de pauzes. Hoewel media deze maatregel vooral belichten vanuit de noodzaak tot meer concentratie op school, komt het besluit niet lang nadat twee Franse overheidsorganen rapporten publiceerden over de negatieve gezondheidseffecten van draadloze techniek.  In 2015 kwam het Franse overheidsorgaan voor draadloze communicatie ANFR naar buiten met het schandaal dat 9 van de 10 mobiele telefoons de maximaal toegestane stralingslimieten overschreden. En in 2016 kwam het eerder genoemde ANSES met concrete aanbevelingen om kinderen beter te beschermen tegen schade door draadloze technologie. Hiermee kan de invoering van een nationaal mobielverbod in Frankrijk niet meer los gezien worden van het toegenomen bewustzijn over de negatieve gezondheidseffecten van draadloze techniek.

Het nationale mobielverbod in Frankrijk wakkerde ook in Engeland de publieke discussie over de gezondheidsrisico’s van mobieltjes op school aan.  De Daily Mail stelt zich in juni 2018 de hamvraag die al veel te lang vermeden wordt als zij kopt ‘As more countries ban it from the classroom….Is Wifi giving our children cancer?

Naast Frankrijk en Zweden komen overal ter wereld steeds meer nationale en regionale overheden in beweging om burgers en met name scholieren beter te beschermen tegen de risico’s van draadloze technologie, getuige de lange lijst aan beleidsmaatregelen wereldwijd op de website van de Environmental Health Trust van Dr. Devra Davis. Overheden in België, Duitsland, Denemarken, Finland, Oostenrijk, Engeland, Italië, Spanje, Roemenië, Rusland,  Ierland, Cyprus, Athene, Turkije, Israël, Australië, VS, Nieuw-Zeeland, Canada, Taiwan, Namibië, Tanzania, Chili en Argentinië  verlaagden blootstellingslimieten op scholen, organiseerden parlementaire enquetes of regionale hoorzittingen over de risico’s van draadloze technologie op school en zorgden voor informatiecampagnes voor ouders, docenten en schoolleidingen. Vaak is het aangepaste beleid een direct gevolg van de druk en protesten die onderwijsbonden en/of ouderorganisaties uitgeoefend hebben.

Helaas doet Nederland vooralsnog niets. Het heeft het probleem nog niet eens erkend en wijt de problemen van leerlingen op school hooguit aan de verstrooiende en sociaal belastende werking van social media .

Geen controlerende overheid, expansieve industrie  

Het is een wonder te noemen dat draadloze techniek ondanks de aanzwellende wetenschappelijke kritiek toch binnen een paar jaar massaal omarmd is als ‘pedagogsch verantwoord lesmateriaal’.  Het is het gevolg van het actieve samenwerkingsverband tussen overheid en Telecomindustrie bij de uitrol van een landelijk draadloos netwerk.  Daarbij heeft de overheid haar onafhankelijk controlerende rol in het beschermen van de volksgezondheid verloren. De overheid ontving in 2000 zo’n dikke 7 miljard Euro van de Telecomindustrie in ruil voor het vrijgeven van het luchtruim. Daarbij bedongen de Telecomproviders dat de overheid geen aandacht zou vestigen op de mogelijke negatieve gezondheidseffecten (Straling Ongezond, Zembla 2007 deel 3).  Met deze deal prioriteerde de Nederlandse overheid  het economische belang op korte termijn boven het beschermen van de volksgezondheid op lange termijn. Zij verzuimde het voorzorgsprincipe na te leven zoals dat in de Europese milieuwetgeving omschreven staat. En zij verzuimde haar burgers, in lijn met de oproep van Raad van Europa uit 2011, voor te lichten over de risico’s van draadloze techniek. En hoewel de meerderheid van al het onderzoek naar deze techniek laat zien dat zij leidt tot biologische verstoringen, wijzen de adviesorganen van de Nederlandse overheid deze onderzoeken categorisch af op basis van zelfgeformuleerde criteria van kwaliteit. Hierdoor verdedigen Stichting Kennisplatform Elektromagnetische Velden, De Gezondheidsraad en het Antennebureau tot op de dag van vandaag de onhoudbare stelling  ‘Dat er geen enkele aanwijzing is dat draadloze techniek schade veroorzaakt..’ Zodoende ontstaan er bij de overheid ook geen kritische vragen die de samenwerking met de Telecomindustrie verstoren.

Gebrek aan transparantie

Opvallend is dat de zogenaamde onafhankelijke adviesorganen van de overheid niet de openheid en transparantie bieden als de wetenschappers van het Bio-initiatiefrapport. Waar die laatsten openlijk onderzoekslijsten publiceren, delen de adviesorganen van de overheid slechts haar eigen conclusies met het publiek in zogeheten ‘kennisberichten’. Hoe de overheid tot die kennis gekomen is, valt voor het publiek niet goed te achterhalen. Dus waar burgers de uitspraken van het Bio-initiatiefrapport zelf kunnen toetsen, moet zij de adviesorganen van de overheid op haar woord geloven.

Slecht geïnformeerde keuzes leiden tot ongezond gedrag

In afwezigheid van een zorgzame en beschermende overheid heeft een industrie met expansiedrift scholen met succes kunnen toevoegen aan hun afzetmarkt. Een dikke buit die zij binnengehaald hebben door overheden en scholen het draadloze leren als ‘het leren van de toekomst’ voor te spiegelen.  

In deze situatie maken ouders, scholen, docenten en beleidsmedewerkers al jarenlang onvolledig geïnformeerde en onverantwoordelijke beslissingen ten aanzien van het gebruik van draadloze techniek op school.  Klokkenluider Dr. Barrie Trower is een voormalig microgolf wapenexpert van de Engelse Koninklijke Marine en spioneerde voor de Engelse geheime dienst. Na zijn pensioen waarschuwt hij regeringen overal ter wereld voor de ernstige gezondheidsrisico’s die kinderen lopen door het gebruik van draadloze techniek. Hij noemt het installeren van Wifi in scholen een criminele daad gezien het feit dat de frequentie dezelfde is als het zogenaamde Moscow signal dat in de koude oorlog als wapen ingezet werd om het immuunsysteem van Amerikaans ambassadepersoneel in Moskou op afstand mee te verzwakken. Op deze manier zijn Amerikaanse ambassadeleden en hun gezinnen met succes vermoord. Bij limieten onder de huidige blootstelligslimiet.  Tegenwoordig is dit zelfde signaal een consumentenproduct dat in klaslokalen direct boven de hoofden van kinderen hangt.  Het grote publiek heeft hier geen weet van. En daarom is het nu algemeen geaccepteerd dat kinderen Wifi-routers en zelfs Wifi-versterkers naast hun bed hebben staan en onbekommerd rondlopen met een mobiel tegen hun hoofd en een laptop of tablet op schoot. Telecom reclames tonen dit dagelijks in een sfeer van gezellig familiegeluk. De meeste ouders en docenten en zelfs artsen kennen de risico’s niet en zo wordt kinderen al op jonge leeftijd ongezond gedrag aangeleerd dat aantoonbaar tot gezondheidsschade leidt.  

Afhankelijke media

Helaas functioneren de media hierin niet meer als onafhankelijke waakhond.  Zij werden de afgelopen jaren in toenemende mate afhankelijk van inkomsten via draadloze abonnee’s  en reclame-inkomsten uit de Tech-sector.  Hoewel de wetenschappelijk kritische geluiden over draadloze techniek voortdurend binnekomen bij de landelijke persbureau’s, halen zij sinds 2006 nog maar zelden de landelijke media. De gezamelijke stilte van overheid en media geeft burgers het idee dat het wel okee zal zijn met draadloze techniek. ‘Anders hadden ze er wel iets over gehoord of gelezen’, zo redeneert men niet geheel onlogisch.

Sluipreclame

Het laatste restje wantrouwen onder burgers, ouders, docenten en schooldirecties wordt vakkundig weggepoetst door het bedrijfsleven met professioneel ogende blogs. Zoals dat van Juf Debbie. Het lijkt een persoonlijk blog van een  geëngageerde juf die tussen haar sociaal bewogen artikelen jubelt over de verdiensten van Gynzy Chromebooks en tablets in de klas.  Het is niets meer dan een reclame-tool van Gynzy dat docenten over de drempel helpt bij de aanschaf van draadloze techniek in de klas. Dat Juf Debbie helemaal niet bestaat zal de meeste onschuldige lezers volkomen ontgaan.  

Conclusie en eisen

Technologie is alleen maar slim en duurzaam zo lang zij gezond gebruikt kan worden. Dat is bij draadloze netwerken niet het geval. Het bewijs hiervoor is overvloedig aanwezig. Daarmee is het gebruik ervan op school in strijd met het recht van scholieren op een veilige leeromgeving en de bijzondere zorgplicht die scholen hebben. Bij schadelijke milieufactoren als tabak, alcohol, asbest en hoogspanningsleidingen is de overheid pas in beweging gekomen na een overtuigende hoeveelheid doden. Een onverantwoordelijk en onethisch beleid dat nu zonder voorbehoud wordt losgelaten op schoolgaande kinderen. Daarom eisen wij als ouders dat het voorzorgsprincipe in werking gesteld wordt. Onmiddelijk. Omdat elke dag telt. Onderzoek uit 2015 laat zien dat vrouwtjesratten die dagelijks een kwartier in de buikstreek worden blootgesteld aan het signaal van een mobiele telefoon, na twee weken nog maar de helft van al hun eicellen overhebben. (Bakacak a.o. pubmed 2015)  Wat zegt dat over het risico dat kinderen en docenten op school lopen? Wij willen dat antwoord niet afwachten maar willen verantwoordelijke bestuurders die een totaalverbod invoeren op draadloze technologie op school. Hierbij worden mobieltjes overdag verbannen uit de school en/of in stralingswerende kluisjes bewaard, wordt Wifi op school verboden en zijn scholen verplicht bekabelde netwerken te gebruiken en leerlingen te leren zo veilig mogelijk om te gaan met draadloze technologie. Dit is onze minimale eis. Omdat het de enige manier is waarop scholen de veiligheid en gezondheid van onze leerplichtige kinderen kunnen garanderen. En dat is wel het minste waar zij recht op hebben.   

auteur Wendy Schouten, moeder van vier tieners van 13, 15, 17 en 19