Even wat anders. Vleeseten. Horen vleeseters zich onderhand te verontschuldigen voor hun gedrag? Die vraag stelde Wilma Kieskamp Trouw-lezers afgelopen weekend. Mijn korte reactie daarop staat vandaag in Trouw. Bij deze de oorspronkelijke tekst.
Niet de vleeseter dient zich te verontschuldigen voor zijn gedrag maar een overheid die het mogelijk maakt dat haar burgers zichzelf dagelijks voor een prikkie vlees uit de intensieve veehouderij voorschotelen. Al minstens vijftien jaar lang koop ik uitsluitend vlees en zuivel uit de biologisch (dynamische) veehouderij en al die tijd verbaas ik mij er over dat ik hierin een vrije keuze heb. Het bevorderen van het welzijn en de gezondheid van aarde, mens, plant en dier is toch politiek? Net als bij het vliegen en autorijden is het in eerste instantie aan de overheid om haar burgers te begrenzen in hun schadelijke gedrag. We geven onze kinderen toch ook niet de hele dag snoep omdat zij daar zin in hebben? Wanneer men de biologisch dynamische veehouderij tot norm verheft krijgt vlees weer een eerlijke prijs waardoor burgers er vanzelf matiger mee om zullen gaan. Het enige wat daar voor hoeft te gebeuren is dat de overheid weer morele verantwoordelijkheid neemt in plaats van dat zij zich opstelt als een landelijke penningmeester.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten