Slow-shopping

Elke keer als ik in gedachten verzonken in de rij bij de supermarkt sta,  komt iemand vragen of ik niet liever bij de zelfscan betaal. De mensen die dat doen voelen zich zichtbaar opgelaten. Logisch want ik sta natuurlijk niet voor niets waar ik sta. Als ik mijn boodschappen wilde scannen deed ik dat wel.  Je vraagt iemand ook niet bij de kassa of hij misschien liever ander broodbeleg wil of nog toiletpapier nodig heeft. Daarmee passeer je een sociaal acceptabele grens. Dat voelen die mensen ook wel.   

Ik zeg gewoon aardig dat ik niet wil. Daar schrikken ze meestal van wat nou ook weer niet mijn bedoeling is. Ik wil alleen maar rustig in mijn rijtje staan want ik vind 10 minuten inefficiënt om mij heen kijken namelijk heel leuk. Soms kom je aardige mensen tegen waar je normaal nooit een praatje mee maakt. En zonder cassièrs en cassières vind ik winkelen maar een kille aangelegenheid waar ik helemaal niet op uit ben. 

Ik weet niet waarom ze het doen.  Er zal wel meer verdiend kunnen worden als we ons efficiënter gedragen. Bij de HEMA en sommige pompstations gaat men nog verder. Daar vragen ze bij het afrekenen gewoon of je nog pepernoten, frisdrank of de combi-aanbieding worst met een warme drank gehad had willen hebben. Daar raak ik zo van in de war. dat daarna alles mis gaat; Ik laat mijn geld vallen, begin te hakkelen, vraag me af of ik echt geen pepernoten nodig heb, of ik misschien toch zin heb in koffie, vergeet mijn spullen mee te nemen en verlaat de winkel met het vreemde gevoel dat niet de cassière maar ikzelf mij misdragen heb.

Winkeltje van Kouwenhoven Delft door Eddie Horstman

afbeelding: Winkeltje van Kouwenhoven, Delft door Eddie Horstman

Slow-Living

Naarmate ons milieu wakkerder en technologischer wordt, dompel ik mijzelf thuis meer en meer onder in een dromerige sfeer vol van de stilte uit lang vervlogen tijden. Hier kruip ik weg in een betoverende wereld zoals ik haar wens en niet zoals zij is. Dit is mijn home-planet waar ik kracht op doe. Hier geef ik mij over aan de kracht van verwachtingsvolle passiviteit......

Ik maak van mijn huis een tempel van hoogwaardige energie waar ik kan bijkomen en opladen. Ik ben haar hogepriesteres en brand olie en vul de ether met de aroma's, klanken, planten, kaarsen, gedachten, woorden, gebeden en bewegingen die 'de lucht mooier maken'.

Zodra ik binnen kom, is er slechts het tikken van een oude Zweedse klok, mijn archeologische curiosa en de koesterende aanwezigheid van oude meubels en voorwerpen, met zorg en aandacht gemaakt (en ja, een kastje van Ikea).

Mobiele telefoons gaan thuis offline op vliegtuigstand waarmee een telefoon uit de jaren 80 het modernste sociale medium in de huiskamer is. Gelukkig weigert zij vaak dienst zodat zij niet te veel stoort. 'Volgens mij doet jullie telefoon het niet' horen we soms. 'O, dat zou best kunnen', zeggen we dan. 'Misschien eens naar laten kijken'. Waarna het leven zijn trage loop hervat. We hebben ook geen antwoordapparaat. Daardoor missen we wel eens wat. Maar wat je mist daar merk je weinig van.

Boven staan bekabelde pc's en een tv. Wie daar wat mee wil die kan dat doen. De moderne wereld stelt zo zijn harde eisen aan een gezin van 6 personen. Maar beneden, daar waar wij samenkomen, daar leven wij zoals mensen dat al honderden jaren doen.

Let's Talk About Tech

Wat begon in de zomer van 2017 met een ontmoeting tussen vijf mensen in de Ecologische Community Ecolonie is een jaar later uitgegroeid tot de 8-tallige expertgroep Lets talk Albout Tech.

Samen informeren wij Nederlandse burgers breed en eerlijk over de gezondheidsrisico's van elektromagnetische velden en leggen wij uit hoe mensen zich het beste tegen deze milieufactor kunnen beschermen. Tegelijkertijd streven we er naar dat de publieke ruimte minder belast wordt met elektrosmog van draadloze technologie en dat er stralingsvrije gebieden ontwikkeld worden waarin elektrogevoelige mensen zich ongehinderd kunnen bewegen.

Hierin baseren wij ons op Resolutie 1815 van de Raad van Europa uit 2011 waarin deze raad alle Europese ministers opriep tal van concrete maatregelen te treffen om burgers in Europa beter te beschermen tegen de wetenschappelijk aantoonbare schade veroorzaakt door elektromagnetische velden.

Lees meer over onze doelstellingen en werkzaamheden in Let's Talk About Tech 

De Gele Stoel

Onlangs verscheen de prachtige documentaire Ubiquity van Bregtje van der Haak. De film gaat over mensen die de elektromagnetische velden van het moderne leven niet meer kunnen verdragen en zo gedwongen worden te vluchten in isolement of naar de randen van de bewoonde wereld.  

Voormalig Ericsson ingenieur Per Segerbäck stelt in de film terecht dat we de kanariepieten in de kolenmijn zijn, de eersten die bezwijken aan een dodelijk milieu. Een treffende metafoor want hoewel niet iedereen last heeft van straling laat een ruime meerderheid van al het onderzoek zien dat we er allemaal schade van ondervinden. 

Straling is als milieufactor vergelijkbaar met roken. Een mobiele telefoon verspreidt een wolk elektrosmog die net zo schadelijk is als een wolk sigarettenrook. Alleen realiseren de meeste mensen zich nog niet dat hun vermoeidheid, hoofdpijn, slechte concentratie en gebrekkige nachtrust veroorzaakt wordt door de zendmast tegenover hun huis of de mobieltjes om hen heen.

Bij de première van Ubiquity werd regisseur Bregtje van der Haak een gele stoel aangeboden. Deze stoel vertegenwoordigde alle mensen die de avond vanwege hun elektrogevoeligheid niet bij konden wonen. Het werd het startsein voor een landelijke actie waarbij overal in Nederland gele stoelen verschenen om de afwezigheid van elektrogevoeligen in de maatschappij zichtbaar te maken.

Bij deze presenteer ik mijn stoel. Zweeds design, een cadeau van mijn schoonmoeder, als herinnering aan onze Zweedse tijd. Fascinerend door de combinatie van twee schijnbaar onverenigbare stijlen, sierlijk Gustaviaans met grof houtsnijwerk. Nu een symbool voor alle mensen in Nederland die niet meer mee kunnen doen omdat zij last hebben van straling. 

Heb je ergens in Nederland een gele stoel gespot? Stuur hem dan door. Hoe meer gele stoelen hoe beter!

Bewoners Den Hoorn protesteren tegen zendmast op kerk

Hieronder volgt het verslag door de locale tv zender WOS over de informatieavond nav bewonersprotest tegen de zendmast op de kerktoren in Den Hoorn. 

Ik was aangenaam verrast door de goede opkomst, het bewustzijn, de geïnformeerdheid en mondigheid van alle bewoners. Vodafone, het Antennebureau, de kerk en de gemeente speelden een moeilijke uit-wedstrijd waarbij zij zichtbaar uit hun comfortzone traden. 

Teleurstellend was de onwil van het kerkbestuur om zich te openen voor de zorgen die leven in haar gemeenschap. Ze hadden zich éénzijdig en onvolledig geïnformeerd. De deal met Vodafone voor de komende 15 jaar was in kannen en kruiken en daar was geen speld tussen te krijgen. We moesten vooral niet denken dat we op het postzegeltje dat Den Hoorn is de regelgeving van de overheid konden veranderen, aldus de dame van het kerkbestuur. 

Daar denk ik dus anders over. Al het nieuwe begint klein!

Klik op deze link voor het WOS verslag van de avond

Ziek van de zendmast in Maasland? In de bus bij Nieuws en Co

Steeds meer mensen komer er achter dat ze ziek worden van de zendmasten in de buurt van hun woning. Dat is niet gek want er komen er steeds meer in het dichtbevolkte Nederland en honderden onderzoeken laten zien dat deze straling een milieufactor is die ons ziek maakt. (RFR Radiation de eerste link via dit overzicht van al het onderzoek tussen 1990 en 2017) Niet voor niets waarschuwde de Raad van Europa al in 2011 dat deze masten niet in bewoond gebied geplaatst mochten worden.


Bianca Berends uit Maasland maakt zich zorgen en vraagt zich af of de zendmast recht tegenover haar huis de oorzaak is van de ernstige gezondheidsklachten van haar drie kinderen. We spraken er over in de bus van Nieuws en Co bij de NOS. Het eerste deel start bij 0,07, het tweede deel bij 0,38 .

GEEN ZENDMAST OP DE KERK VAN DEN HOORN!

Vodafone wil een zendmast op de kerk van Den Hoorn. Een slecht idee want  dit schaadt zowel de gezondheid als de huizenwaarde van omwonenden binnen een straal van 500 meter.

De meerderheid van al het onderzoek (meer dan 75% van 833 studies tussen 2000-2017-Bio-intiatief rapport) laat zien dat straling van zendmasten gezondheidsschade veroorzaakt. Op korte termijn slaapstoornissen, oorsuizen, slechtziendheid, bloedklontering, hoofdpijn, slechte concentratie, gedragsstoornissen, agressie, leerproblemen, verkoudheid, griepsymptomen en spier- en gewrichtspijn. Op lange termijn o.m. kanker, hart- en vaatziekten, hoge bloeddruk, onvruchtbaarheid, Alzheimer, Diabetes, MS, ALS, reuma, miskramen en staar. 

Binnen een straal van 500 meter van een zendmast krijgen omwonenden wetenschappelijk aantoonbaar vaker kanker. Daarom riep de Raad van Europa alle Europese ministers via RESOLUTIE 1815 al in 2011 op om burgers beter te beschermen tegen straling en geen zendmasten in de buurt van woningen te plaatsen. De Nederlandse overheid negeerde dit omdat zij in 2006 het luchtruim voor 6 miljard Euro verkocht heeft aan de Telecomindustrie. Hierbij beloofde zij de industrie ruim baan te geven bij de uitrol van een landelijk draadloos netwerk en te zwijgen over de gezondheidsproblematiek. Deze bekentenis is o.m. gedaan in Zembla (ziek van je mobieltje). We zijn in NL in korte tijd van 150 naar 60.000 zendmasten gegaan waarbij het aantal mensen met een chronische ziekte explosief is gestegen.

Er zijn genoeg zendmasten in de buurt voor een goed mobiel bereik. Een extra zendmast levert alleen de kerk (financieel) voordeel op. Wij roepen u daarom op bezwaar te maken tegen de mast. Laat u horen bij de afdeling Bouwen, Milieu en handhaving op nummer 015 380 41 11.

Hoe meer mensen hun stem laten horen hoe groter de kans dat de mast er niet komt en Den Hoorn een gezond dorp blijft.

Nationale Ouderstaking

Tuin van een Zweedse kleuterschool in Järna. In Zweden hebben kleuters geen 'leerdoelen' maar zijn zij vrij om het leven in al haar facetten en op een voor kleuters passende wijze te ontdekken.


Gisteren was Jennifer Pettersson mij op bezoek. Voor haar podcastserie 'Opgejaagd' bij de VPRO interviewde ze me over het Zweedse onderwijssysteem en de crisis waarin het Nederlandse onderwijs zich bevindt. Afgelopen weekend schreef ze er uitgebreid over in Volkskrant Magazine.

Docenten staken voor meer loon en lastenverlichting. Maar wie komt er op voor onze kinderen en voor ons als ouders? Wat wordt er geboden in ruil voor leerplicht, uren huiswerk, dure bijles, overvolle klassen en een dientengevolg autoritair en straffend onderwijssysteem?

(Middelbare) scholieren draaien werkweken die de ARBO-wetgeving nooit zou goedkeuren en worden daar logischerwijs niet de leukste versie van zichzelf van. Ik spreek uit ervaring want zag dat het in Zweden wel mogelijk is., groot worden zonder huiswerk, straf en met een eigen leven naast school. Je kinderen houden dan mooi wat tijd over om thuis vrolijk een handje uit te steken met het uitruimen van de vaatwasser en het hanteren van de stofzuiger. 

In Nederland is dat heel anders. Hier krijg ik alleen nog maar boos en afwijzend gegrom bij elk verzoek van huishoudelijke aard. Ik begrijp het want mijn kinderen zijn overbelast en worden overdag op school naar hun gevoel vijandig bejegend. Dat maakt hen humeurig en minder sociaal dan ik ze ken. Zo zonde en nergens voor nodig!

De waarheid is dat Nederland rijk genoeg is om scholieren dezelfde kwaliteit en vrije tijd te bieden als Zweden. Echter zij doet het niet en kiest er voor haar geld anders te besteden. Wel eist zij van docenten, leerlingen en ouders een haast onmogelijke inzet aan tijd en financiële bijdragen.

Uitbuiting dus.

Het was een mooie zonnige ochtend en we hadden een een geanimeerd gesprek bij pasta met pesto.  Jennifer en ik concludeerden dat er een grens is overschreden en dat 
het de hoogste tijd is voor een massale ouderstaking. We laten onze kinderen niet meer naar school gaan voordat huiswerk, straf en overvolle klassen afgeschaft zijn en we kwaliteitsgaranties krijgen waar we als ouders mee kunnen leven. Wij zeggen NEE tegen een leerplicht die eenrichtingsverkeer is en waarbij we alleen maar calvinistisch lasten dragen zonder nog lusten te ervaren. Het is ons niet goed genoeg. Onze kinderen en wijzelf verdienen veel beter. 

Ik kan iedereen aanraden om de prachtige podcast-serie van Jennifer te beluisteren. Ik vind dat zij die uitzonderlijk mooi gemaakt heeft, schilderachtig, gevoelig en genuanceerd. Een kunstwerkje met typisch Zweedse accenten. De Zweden hebben namelijk een rijke luistertraditie met enorm veel kwalitatief hoogwaardige radio-programma's.. De toon ervan is in het algemeen veel vriendelijker, vrouwelijker, bescheidener en minder schreeuwerig dan die van veel Nederlandse radioprogramma's.  Ik heb daar enorm van genoten toen we nog in Zweden woonden en hoop dat we in de toekomst meer van dergelijke Zweedse radiokwaliteit kunnen verwachten.

Mijn bijdrage aan Jennifers podcast is te horen op 24.35 via deze link. Maar je moet ze echt allemaal gaan luisteren omdat je er, al genietend, een hele hoop wijzer van wordt. 

Deze Zweedse middelbare scholieren kwam ik op een middag tegen in het bos waar zij paddestoelen plukten. Het Zweedse schoolsysteem kent nauwelijks huiswerk. Kinderen hebben recht op vrije tijd en niet iedereen kan thuis in gelijke mate beschikken over deskundige huiswerkbegeleiding. Als je mensen gelijke kansen wilt geven kun je daarom geen huiswerk opgeven maar moet je er voor zorgen dat het werk overdag gedaan wordt onder begeleiding van docenten